Deze is opgedragen aan onze homeschooling ninja mama's en papa's. Ik zie je, ik hoor je, IK BEN JOU! Geïnspireerd door mijn kinderen en de leraren op de R-school van mijn dochter (Shout out to Teacher Nicole & Teacher Gladness). Ik heb een ENKEL multi-sensorisch dienblad samengesteld op basis van het WERKELIJKE werk dat onze leraren me vroegen te doen met mijn kinderen thuis. Ik had iets nodig dat academisch accuraat, duurzaam en multifunctioneel was en dat op verschillende manieren keer op keer kon worden gebruikt. Het houten dienblad van erfstukkwaliteit is behandeld met een kit op waterbasis en in compartimenten opgedeeld in multifunctionele eenheden: 1. Een telblad (voor speelpapier of eikels van een natuurwandeling) 2. Een dienblad om uw gegraveerde houten cijfers in te plaatsen 3. Een gleuf om zintuiglijk materiaal zoals zand, meel, zout in te doen 4. Een deuvelpen om de potloodgreep te oefenen bij het overtrekken van de houten kaarten en het gebruik van de zout-/zandbak 5. Een rommelige speelruimte met open einde voor het oefenen van cijfers en letters op scheerschuim, laat je fijne motoriek op gang komen door vormen, letters en cijfers van klei te maken of items van je speurtocht tentoon te stellen. 6. Het bord kan worden omgedraaid en gebruikt als een extra rommelig speeloppervlak.
Over de maker - Charlie Loves
De gloed van de sintels van Charlie Loves werd 'per ongeluk' aangewakkerd tijdens een moeilijke tijd van pijn van het verlies van een waar Charlene zo veel van hield. Het was in die tijd dat de lieve en onopvallende Kleine Rode om een Eenhoornpop vroeg. Het kleine meisje binnenin (ook bekend als Charlie) werd gewekt en een wereld van creativiteit werd een geruststellende afleiding. De kleine lieve armen van de 3-jarige "Little Red" en de 1-jarige "Little Snow" brachten inspiratie, hoop en een doel. Het leven was kostbaar, relaties deden ertoe en Charlene wist het... haar verlies deed haar ontwaken tot een leven met een doel en ze wist ook dat er, net als zijzelf, vele anderen waren die pijn hadden. Leven voor meer was geen optie. Als thuisblijfmoeder keek ze naar wat ze had en begon daar. . . met een droom en een paar stukjes stof.
